کد مطلب:29057 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:33

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

با دميده شدن صور اسرافيل آيا روح انسان همانند ساير موجودات مي ميرد و يازنده است؟

براي روشن شدن سؤال بعضي از آيات مربوط به موضوع را مي آوريم: 1- {A{/Bوَ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي اَلصُّورِ فَفَزِعَ مَنْ فِي اَلسَّماواتِ وَ مَنْ فِي اَلْأَرْضِ إِلاَّ مَنْ شاءَ اَللَّهُ {w1-17w}{I27:87I}/}A}{M؛ روزي را كه صور دميده شود آن روز هر كه در آسمان ها و زمين است جز آن را كه خدا خواسته هراسان و تراسان باشندM}، {V(نمل، آيه 87)V}. 2- {A{/Bوَ نُفِخَ فِي اَلصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي اَلسَّماواتِ وَ مَنْ فِي اَلْأَرْضِ إِلاَّ مَنْ شاءَ اَللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْري فَإِذا هُمْ قِيامٌ يَنْظُرُونَ {w1-24w}{I39:68I}/}A}{M؛ در صور دميده شد پس هر كه در آسمان ها و زمين بود جز آن كه خدا خواسته مدهوش مرگ شود آن گاه دگربار در آن دميده شود كه ناگاه خلايق از خواب مرگ برخيزندM}، {V(زمر، آيه 68)V}. آنچه از آيات استفاده مي شود اين است كه دو نفخه وجود دارد، نفخه اول براي ميراندن و نفخه دوم براي زنده ساختن و حكايت صور و دو نفخه اش حكايت همان شيپوري است كه در لشكرها براي كارزار به كار مي برده اند. بار اول در صور دميده مي شود كه ساكت شويد و براي حركت آماده گرديد و سپس براي بار دوم در صور دميده مي شود كه برخيزيد و حركت كنيد. بنابراين صور حقيقتي است موجود كه داراي دو گونه صيحه است؛ صيحه ميراننده و صيحه زنده كننده و حكم نفخ صور، همه موجودات آسمان و زمين از جمله ملائكه و ارواح را نيز شامل مي شود. تنها مخلصين و اولياءالله هستند كه از حكم صعقه و فزع در نفخ صور استثناء شده اند و اين در حالي است كه همه ساكنان زمين و آسمان با نفخه در مي گذرند، ولي آنان به حيات خود ادامه مي دهند و با اين بيان آشكار مي گردد مخلصين كه استثناء شده اند در اسمان ها نيستند بلكه جايگاه آنها در وراي آسمان ها و زمين است و با اين حال در همه جا حاضرند و از وجه الله مي باشند و هلاك نمي شوند {A{/Bكُلُّ شَيْ ءٍ هالِكٌ إِلاَّ وَجْهَهُ {w12-16w}{I28:88I}/}A}، {V(زمر، آيه 67)V}. همان طور كه خداوند بر عالم احاطه دارد {H{/Bفَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اَللَّهِ {w6-10w}{I2:115I}/}H}آنان نيز به واسطه احاطه خداوند بر اين عالم محيطاند، {V(انسان از آغاز تا انجام، علامه طباطبايي، ص 93)V}. بنابراين ساكنان زمين و آسمان از جمله ملائكه و ارواح در نفخ صور مي ميرند و با اين نفخ صور كه مرگ برزخي مي باشد از نظام برزخ به نظام بالاتر و اولين عالم از عوالم حشر وارد مي گردند واز نظام برزخي رها مي شوند، همانند مرگ دنيوي است و ورود به عالم ديگري است از عوالم و منازلي كه ابتدائاً روح در تنزلات خود از آنها گذشته و به دنيا وارد شده است؛ يعني، پشت سرگذشتن عالم برزخ و مثال است در حركت صعودي الي الله و اين انتقال و مرگ خود يك تحول تكاملي براي روح است، {V(شجاعي، محمد، معاد يا بازگشت به سوي خدا، ج 1، ص 156)V}. براي آگاهي بيشتر ر.ك: 1- انسان از آغاز تا انجام، علامه طباطبايي، ترجمه و تعليقات: صادق لاريجاني 2- معاد يا بازگشت به سوي خدا، محمد شجاعي 3- پيام قرآن، ناصر مكارم شيرازي، ج 6 4- الالهيات، جعفر سبحاني، ج 4، ص 239